CANIM ÇIKASIYA KADAR KESMEZDİM: (bizim ki hangi namaz)

 

 

RABBİTEALA BUYURUYORKİ: Vay o namaz kılanların haline ,onlar namazlarında fasıktırlar.
yarın ahirette kıldıkları namazlar yüzlerine paçavra gibi çarpılacak.

huşu nerde arkadaşım,nerde hudu,kıldığımız namazları eğer üzerimden sakıt olsun diye kılıyosak vay halimize.tüm dünya işlerimizi namazda hallediyosak,sanma o namazı kıldık.senetler namazda ödeniyosa,borçlar namazda ,alacak verecek namazda,gelecek gidecek namazda hallediliyosa vallahi o namaz birinci kat semeda dolaşır durur biliyomusun.vesvesesiz namaz olmuyo biliyomusun,lakin en aza düşürmenin çareleri var ilaçları var kardeşiim.bakınız ne güzel bir menkıbe var namaz konusunda okuyalım inşaALLAH.

Rasul-i Ekrem s.a.v.’in de hazır bulunduğu “Zâtü’r-Rika” gazvesindeki
 bir çarpışmada, müslümanlardan biri müşrik bir adamın muharebe
 yerinde bulunan karısını öldürmüştü. Kadının kocası da misilleme
olarak mutlaka bir müslüman öldürmeye yemin etmişti. Rasulullah
s.a.v. ve arkadaşlarının peşinden onları izlemeye başladı.Allah
Rasulü akşam üstü bir yerde konaklama hazırlığı yaptı ve
yanındakilere sordu:- Bu gece istirahatimizde bize kim bekçilik
yapacak?Muhacir ve Ensar’dan iki adam cevap verdiler:
- Ya Rasulallah, biz sizler için nöbet tutarız.
- Öyleyse şu vadinin giriş kısmında bekleyin.Bu iki gönüllü,
 Ammar b. Yâsir ile Abbâd b. Bişr idiler. Gece nöbetine
duracakları sırada Ensar’dan olan Abbâd,
Muhâcirler’den olan Ammar’a:- Gecenin hangi bölümünde
 nöbette olmamı istersin? diye sordu. O da: Gecenini ilk bölümünde
benim yerime sen bakıver, dedi.Bu karardan sonra Muhacir, kendi
 nöbeti gelinceye kadar arkadaşının yanına uzanıverdi. Nöbetteki
Ensar da,vaktin değerlendirmek için gece namazına durdu. Meğer
 karısı öldürülen müşrik herif de, o sırada yakınlardaydı. Namazda
duran adamı farketti ve onun nöbette olduğunu anladı. Bir ok atıp
sapladı ve atmaya devam etti. Nöbetçi sahabi üçüncü okla ağır
yaralanmıştı.Derhal rükû ve secdeleri yapıp namazının tamamladı
ve arkadaşını uyardı: Kalk artık kalk! Ben yaralandım arkadaş,
hareketten kesildim!.. Arkadaşı yerinden fırlayınca, okçu müşrik de
korkup uzaklaştı. Yaralı arkadaşının durumunu gören Muhacir
hayretle sordu: Fesubhanallah! Sana ilk ok atılanca beni
uyandırsaydın ya! Okumakta olduğum bir surenin ortalarında idim.
Onu kesmek istemedim. Eğer Rasulullah’ın bize verdiği nöbetçiliğe
zarar gelmeyecek olsaydı, canım çıkasıya okuduğum sureyi kesmezdim.
SELAM VE DUA İLE....