Gidiyordum ardından
tatlı gelen nefsimin
unutmuştum YARABBİ
RAHMAN olan ismini
çok tatlı geliyordu
dünyanın haramları
oysa hazırlamıştın
CENNET mekanlarını
Bilmiyordum YARABBİ
EL AZİM olan ismini
ateş mi saracaktı
günahımla cismimi
FARZ'ları unutmuştum
sünnet mi o'da neydi
şuur'suzca yaşadım
nefsim hep bahaneydi
şükür sana YARABBİ
yere serdim nefsimi
dünya gelip geçici
ben terk ettim hepsini
bir gafildim uyandım
af kapına dayandım
Ayşe Özdemir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder