Adın'ki, eksilmeyen tek kelime
Her andığımda bana eksikliğimi hatırlatan; dile kolay, kalbe ağır adını anıyorum. Adın ki, durmadan çoğalır içimde. Adın ki, bir emanet dilimde. .
Her tercih bir vazgeçişse eğer; benim tercihim Sen oluyorsun. Dilim en çok adını anınca, kalbim yalnız Sen'i hatırlayınca hayat buluyor. Adın, anlam katıyor adıma. Adın ki, büyük.
Adın ki, yüce. Adın ki, en güzel...
İki tesbih boncuğu arasında bir kalp kaç kez çarpar, sayamıyorum. 'İkrar'ın sükûtu oluyor suskunluğum. Az ve öz olan bir anlayışla ve kıbleye doğru bir bakışla, Sen'i anıyorum. Andıkça
çoğalıyor anlamların. Adın ki, sonsuzluk... Adın ki, ahd ve vefa...
Nasıl oluyor da, Sen gelince aklıma, omzumdaki ağırlık azalıp ruhumda
bir şölen başlıyor? gözlerim neden böyle doluyor? Sorduğun suale,
'belâ' dediğim günden bu yana, ismine sığan meâle kulak veriyorum. Hayattan uzaklaşıp, gerçeğe yaklaşırken, va'dedilen günü bekliyor,
ömrün gelip geçiciliğine tebessümler gönderiyorum.
'Kimi sevsem, sensin.' Bilirim ki; kainata dağılmış bütün sevmekler isimlerine karşı verilmiş bir muhabbettir.
Vaha sandıklarım çöl oluyor, kıyılarıma vurup giden insanlar anlamıyor beni. Kuyularda kalıyorum, yardım eden olmuyor. Bir adın kalıyor her şeyden geriye. Ben kuyuya düşsem, Sen kovanı sarkıtırsın, bilirim. Menzili vefa olan bir bağı var dostluğunun. Yazın buharlaşmayan, kışın donmayan, sonbaharda yapraklarını dökmeyen bir dostluk... Dostluğundan cesaretle istiyorum senden: Ne olur, Sana en güzel göründüğüm an, al beni yanına. Aşk susturduğu oranda büyür,
büyüdüğü oranda sustururmuş. Susuyor, Seni dinliyorum. Adın için yaşıyorum. Adın ki, bir emanet dilimde. Adın ki, eksilmeyen tek kelime...ALLAH ( CELLE CELALUHU )...ALLAHU EKBER...!!!
SELAM VE DUA ILE..
Her andığımda bana eksikliğimi hatırlatan; dile kolay, kalbe ağır adını anıyorum. Adın ki, durmadan çoğalır içimde. Adın ki, bir emanet dilimde. .
Her tercih bir vazgeçişse eğer; benim tercihim Sen oluyorsun. Dilim en çok adını anınca, kalbim yalnız Sen'i hatırlayınca hayat buluyor. Adın, anlam katıyor adıma. Adın ki, büyük.
Adın ki, yüce. Adın ki, en güzel...
İki tesbih boncuğu arasında bir kalp kaç kez çarpar, sayamıyorum. 'İkrar'ın sükûtu oluyor suskunluğum. Az ve öz olan bir anlayışla ve kıbleye doğru bir bakışla, Sen'i anıyorum. Andıkça
çoğalıyor anlamların. Adın ki, sonsuzluk... Adın ki, ahd ve vefa...
Nasıl oluyor da, Sen gelince aklıma, omzumdaki ağırlık azalıp ruhumda
bir şölen başlıyor? gözlerim neden böyle doluyor? Sorduğun suale,
'belâ' dediğim günden bu yana, ismine sığan meâle kulak veriyorum. Hayattan uzaklaşıp, gerçeğe yaklaşırken, va'dedilen günü bekliyor,
ömrün gelip geçiciliğine tebessümler gönderiyorum.
'Kimi sevsem, sensin.' Bilirim ki; kainata dağılmış bütün sevmekler isimlerine karşı verilmiş bir muhabbettir.
Vaha sandıklarım çöl oluyor, kıyılarıma vurup giden insanlar anlamıyor beni. Kuyularda kalıyorum, yardım eden olmuyor. Bir adın kalıyor her şeyden geriye. Ben kuyuya düşsem, Sen kovanı sarkıtırsın, bilirim. Menzili vefa olan bir bağı var dostluğunun. Yazın buharlaşmayan, kışın donmayan, sonbaharda yapraklarını dökmeyen bir dostluk... Dostluğundan cesaretle istiyorum senden: Ne olur, Sana en güzel göründüğüm an, al beni yanına. Aşk susturduğu oranda büyür,
büyüdüğü oranda sustururmuş. Susuyor, Seni dinliyorum. Adın için yaşıyorum. Adın ki, bir emanet dilimde. Adın ki, eksilmeyen tek kelime...ALLAH ( CELLE CELALUHU )...ALLAHU EKBER...!!!
SELAM VE DUA ILE..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder