Tek ümidim O ALLAH (c.c)

Biliyorum, ölüp gideceğim bu dünyadan
nerede, nasıl, ne zaman kim bilir?

Beni sorana: "o öldü” diyecekler, arkamdan kimler ağlar bilmiyorum, cenazemde kimler bulunur,

Kabre kimler koyar sonra beni kimler hatırlar…

Beni hatırlayanlar da kalmayacak; kimi unutur kimsi ölür

Gider benim gibi.

Öyle zaman gelecek ki dünyaya hiç gelmemişim,

Hiç yaşamamışım gibi olacak.

Ben kabirdeyken dünya yine dönecek, güneş yine parlayacak,

Gecelerde yine yıldızlar olacak dört mevsim geçecek ben görmeyeceğim

Canımın yaprakları birer birer dökülecekte ağlayamayacağım bile,

Neslimden gelenler olacak çoğalacağım ama sevinemeyeceğim,

Nasıl gömüldümse öyle gömüleceksin unutma.

Hele o tatlı can çıkarken

Açlıktan mı öldüm desem susuzluktan mı bilmem

Ey insanlar ben de bir zamanlar sizin gibiydim.

Dünya pınarından su içtim, yağmurunda ıslandım, yollarında yürüdüm.

Sanki dünyaya hiç gelmemiş gibi herkes beni unuttu.

Kimse hatırlamayacak BİR’İ hariç o beni unutmayacak nerde olursam olayım

Beni bilecek acıyacak bana merhamet edecek tek dostum o kalacak

Ne ana rahminde, ne bebekken, ne de başka zamanlarda beni unutmayacak

Tek tesellim o olacak,

Tek ümidim O ALLAH (c.c)