Şarkımızın Bayramı [ FATIH DINC'IN KALEMINDEN ]

Şarkımızın Bayramı [ FATIH DINC'IN KALEMINDEN ]

Dalından kopmuş bir yaprak gibi yaşıyorsun hayatı..
Her an her yere savrulacakmış gibi.. Rüzgar seni nereye götürürse.. Seni hangi dinginliğin iklimine bırakırsa.. 
Mecbursun ona..
Yaprak kadar parça parça olmaya namzedsin.. O kadar kırılgan ve güçsüzsün..
Sen "sen" olmayı tercih edebilecek kadar muktedir değildin çünkü...

Zamana benziyor belkide hayatımız..
Değişirken değiştiriyor sevenlerini.. 
Bamtelinde saklı güzellikleri; onca kötülüğün içerisinde arıyor; bütün çirkinliklere rağmen güzeli sevebiliyoruz..
Sevdalarımız nefrete, nefret sevdalara gebe..

Dalından kopmuş bir yaprak gibi yaşıyoruz hayatı..
Hangi esintinin ikliminde hangi diyarlara savrulacağımız meçhul...
Bir cümleyiz..
Kainat kadar mânidar!
Nihayeti üç nokta olan gariplik sıfatlarıyla mana içinde mana ihtiva eden birer cümleyiz...
Her kitaba giremeyecek, ama işgal ettiği satırda gözleri buğulayan; kalplere vecd salan bir cümle..
Öylesi bir meçhuliyette böylesi muhkem bir mânâ...

Dalından kopmuş bir yaprak gibi yaşıyorlar hayatı..
Hiç bir dala aidiyeti bulunmayan.. Nereden geldiği saklı, nereye gideceği bilinmeyen...
Özlem var kime olduğu meçhul..
Öfke var kime olduğu muallak.

İşte şarkımızdır bu bizim..
Her bir cümle bir diğerine devam..
Kelamı; insicam..

Hiç bitmeyecek dillerde bir şarkı..
Bu bayram şarkımızın bayramıdır..
Her nakaratında rüzgarı giren yüreklere..

Kirli dimağlarda esintiler kopartan!...

Beden gibi yok olacak manaları yürekten kopartıp,
Dalından kopmuş bir yaprak misali savuran meçhule..

Bu bizim şarkımızın bayramıdır..
Şarkıda cümle; cümlede hiçliği kabullenenlerin bayramı...

Şarkımızın bayramı kutlu olsun..