Kalmak mı zor, gitmek mi zor sevgilim
Ben gitmek zorunda olanlardanım
Silmek mi adını, varmıyor elim
Fehmedip; dalında solanlardanım...
Mevlâ'ya kul olmak, tek-bir meselem!
Allah diye diye dönerken âlem!
Menzilim, durağım; aşk ile elem!
Sabredip; yaşlarla dolanlardanım...
İnsan meziyeti, ağır bir mihenk!
Kusursuz bir düzen; âlemde ahenk
Azamet, marifet; hünerde ferhenk
Şükredip; sürurla gülenlerdenim...
Kalb coşkuyla çarpar; sineler hüşyar
Mutmain bir yürek; aşkta ihtiyar
Kendinden geçerken; gönül bahtiyar
Fikredip, huzura dalanlardanım...
Esmâü’l-Hüsnâdır rûhuma dolan
Muhyî’dir seninle hep Bâki kalan
Lâ ilâhe illâ-Allah duyulan
Vakfedip canımı salanlardanım...
Hiç bir engel durmaz aşkın önünde!
Bekler durur ecel, kılıç kınında
Bir tatlı huzur var, ömrün sonunda
Zikredip, aşk ile ölenlerdenim...
selam ve dua ıle..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder