secdem…

Yüzünü toprağa sür şimdi…

Evine dön. Sılana koş.  Subhane rabbiye’l -a’la. “Sen varsın. Sen a’lasin. Eksiklikten uzaksın, noksanlıktan muallâsın, kusurdan mukaddessin. Kusur bende. Benden yana eksiklik. Bende saklı acizlik. Bende bekler fakirlik. Yalnız sana muhtaç olma zenginliğimdir secdem. Yalnız Sana kul olma şerefimdir secdem. Sultanlığımdır secdelerim. Varlığımı huzurunda sıfırladığım andır. Senin şah damarı yakınlığından kalbimin yakınlıklar emdiği andır, ruhumun muştular bulduğu demdir. Miracımın kab-ı kavseyni secde. Beni aradan çıkardığım yerdir secde. Dediğini yapıyorum, secde edip yaklaşıyorum. Sana yaklaşıyorum. Tüm uzaklıkları uzaklara bırakıyorum. Tüm aldanışları tuzaklarda bırakıyorum.

Yüzümde secdelerimin izini bırak ey Rabbim.

Alnıma rahmetinin nefesini bırak ey Rabbim.

Kalbime En Sevgili’nin aşkını bırak ey Rabbim.

Secdemden dirilt beni.

Secdemde öldür beni.

Secdemde durut beni.

Secdemde doğrult beni.