Daima düşünceliydi,
Susması,konuşmasından uzun sürerdi,
Lüzumsuz yere konuşmaz,konuştuğunda ne fazla,ne eksik söz kullanırdı.
Dünya işleri için hiç kızmazdı,
Kendi şahsı için asla öfkelenmezve öç almazdı,
Kötü söz söylemezdi.,
Affediciliği sever,kimseye kin tutmaz ve intikam almazdı,
Düşmanlarını sadece affetmekle kalmaz,onlara şeref ve değer de verirdi.
Susması,konuşmasından uzun sürerdi,
Lüzumsuz yere konuşmaz,konuştuğunda ne fazla,ne eksik söz kullanırdı.
Dünya işleri için hiç kızmazdı,
Kendi şahsı için asla öfkelenmezve öç almazdı,
Kötü söz söylemezdi.,
Affediciliği sever,kimseye kin tutmaz ve intikam almazdı,
Düşmanlarını sadece affetmekle kalmaz,onlara şeref ve değer de verirdi.
Kendisini 3 şeyden alakoymuştu
1- Kimseyle çekişmezdi,
2- Çok konuşmazdı,
3- Boş şeylerle uğraşmazdı.
1- Kimseyle çekişmezdi,
2- Çok konuşmazdı,
3- Boş şeylerle uğraşmazdı.
Kendisinden bir şey uman kimseyi,umutsuzluğa düşürmezdi,Hoşlanmadığı bir şey hakkında susardı.
Hiç kimseyi,ne yüzüne karşı,ne de arkasından kınar ve ne de ayıplardı.
Kimsenin kusurunu araştırmazdı.Kimseye hakkında hayırlı olmayan sözü söylemezdi.Yanında en son konuşanı,ilk önce konuşan gibi dikkatli dinlerdi.
Bir toplulukta bulunduğu zaman bir şeye gülerlerse,O da güler:bir şeye hayret ederlerse,O da onlara uyarak hayret ederdi.
Gerçeğe aykırı övgüyü kabul etmezdi.
Her zaman ağır başlıydı.
Kelimeleri,parıldayan inci dizileri gibi tatlı ve berraktı.
Yürürken,beraberindekilerin gerisinde yürürdü,ayaklarını yerden canlı bir şekilde kaldırır,iki yanına salınmaz,adımlarını geniş atar,yüksek bir yerden iner gibi,öne doğru eğilir,vakar ve sükunetle rahatca yürürde.
Kapısına yardım için gelen kimseyi geri çevirmezdi.Bir gün kendisinden yaşca küçük bir dostunun omuzlarından tutarak şöyle demişti.
''---- Sen dünyada garip bir kimse yahut bir yolcu gibi ol!''
Her zaman hüzünlü ve mütebessim bir halet içinde bulunurdu.Adet üzere sarf edilen hiç bir kötü sözü ağzına almamıştı.
Sıkıntılı hallerinde kabalaşmaz.bağırmazdı.
Fakirlerle birlikte yerdi:öyle ki,onlardan ayırt edilmezdi.Yemek seçmezdi,önüne ne konulursa yerdi.
Sade kıyafetler giyer,gösterişten hoşlanmazdı.
Konuştukları esnada yüzünü muhatabından ayırmaz,bulunduğu mecliste,ayrıcalıklı bir yere oturmazdı.
Sabahları evinden çıkarken şöyle derdi.
''--İlahi,doğru yoldan sapmaktan,saptırılmaktan,
Sıradan değildi,ama sıradan insanlar gibi yaşardı.Daha pek çok üstün vasfıyla
O
, HAZRET-İ MUHAMMED MUSTAFA ( sallallahi aleyhi ve sellem ) idi
ALINTI
Hiç kimseyi,ne yüzüne karşı,ne de arkasından kınar ve ne de ayıplardı.
Kimsenin kusurunu araştırmazdı.Kimseye hakkında hayırlı olmayan sözü söylemezdi.Yanında en son konuşanı,ilk önce konuşan gibi dikkatli dinlerdi.
Bir toplulukta bulunduğu zaman bir şeye gülerlerse,O da güler:bir şeye hayret ederlerse,O da onlara uyarak hayret ederdi.
Gerçeğe aykırı övgüyü kabul etmezdi.
Her zaman ağır başlıydı.
Kelimeleri,parıldayan inci dizileri gibi tatlı ve berraktı.
Yürürken,beraberindekilerin gerisinde yürürdü,ayaklarını yerden canlı bir şekilde kaldırır,iki yanına salınmaz,adımlarını geniş atar,yüksek bir yerden iner gibi,öne doğru eğilir,vakar ve sükunetle rahatca yürürde.
Kapısına yardım için gelen kimseyi geri çevirmezdi.Bir gün kendisinden yaşca küçük bir dostunun omuzlarından tutarak şöyle demişti.
''---- Sen dünyada garip bir kimse yahut bir yolcu gibi ol!''
Her zaman hüzünlü ve mütebessim bir halet içinde bulunurdu.Adet üzere sarf edilen hiç bir kötü sözü ağzına almamıştı.
Sıkıntılı hallerinde kabalaşmaz.bağırmazdı.
Fakirlerle birlikte yerdi:öyle ki,onlardan ayırt edilmezdi.Yemek seçmezdi,önüne ne konulursa yerdi.
Sade kıyafetler giyer,gösterişten hoşlanmazdı.
Konuştukları esnada yüzünü muhatabından ayırmaz,bulunduğu mecliste,ayrıcalıklı bir yere oturmazdı.
Sabahları evinden çıkarken şöyle derdi.
''--İlahi,doğru yoldan sapmaktan,saptırılmaktan,
Sıradan değildi,ama sıradan insanlar gibi yaşardı.Daha pek çok üstün vasfıyla
O
, HAZRET-İ MUHAMMED MUSTAFA ( sallallahi aleyhi ve sellem ) idi
ALINTI
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder