ASRA YEMİN OLSUN Kİ !!!!
Haykırıyorum: O halde susturun (!)
Asra yemin olsun ki,
en çok kendime zulmettim!
“Stratejik bulmadılar Düşüncelerimi.
Çağın tuğrasını çektiler, mil niyetine “
- Hangi pranga öfkemizi içimizden söküp atabilir ki?
Aklım başımdan istifa edeli çok oldu. Kaç zamandır ruhuma kinimi üflüyorum.
Karabasanlar kesiyor soluğumu. Içimin boşluklarından İntihara teşebbüs ediyor travmalı tüm duygular.
Katlime ferman, yine “ben” oluyorum.
Üç kuruşluk susuşlarla mevte kadar bozdum misâkımı. Rant sağlama peşinde değilim. Siyasete kurban edecek bir davanın Mensubu hiç değilim.
Yalnızca düş peşindeyim.
Hadi sen de düş peşime …
Bu ipte kaç cambaz oynama kavgasında böyle?!
Yargısız infazlarda nöbet tutuyorum.
Hangi yaramdan sarılıyorsam tekrar Kanıyorum.
Asra yemin olsun ki,
En çok kendime kinim! ..
Kend (t) ime Kustu / rüldü / m
Hüsranların yamacında gezineli dünyaya sataşır oldum.
Bir çığlığa susuyorum. Avaz avaz ayaz oluyorum. Üçüncü çoğul kişiler ünlemlerimi elimden almış olsalar da: Haykiriyorum.
Şimdiki zamanı yaşayanlar telaşa kapılmasınlar! “DİNİ GEÇMİŞ ZAMAN” bir uyarladılar “uzlaşan” tüm fiilleri.
Asra Kasem olsun ki,
Isyanım kendimedir!
Bütün çilemi alt alta toplasam kaç yürek eder? Kaç kahırlık yanmışımdır geçen bunca yılda ben? Bu hesap, kitaba uymaz. Dağıt ve tekrar topla, sağlamasını yap sonra (!)
Isyanım Kavgamın şanındandır. İsyanım gönlümün susmaya razı olamayışındandır. Sus (ma) ve isyankar olma gönlüm (!)
Asra yemin olsun ki,
Aldanış üstüne aldanışlardayım!
Güneşin avuçlarında yakalıyorum yüreğimi. Kendimi arayışlarım uzun metrajda. Bakiyem dibe vurmada.
Ruhsatım yok vakte şükür biçmeye. Aldanış ki, Yakama yapışan Yazgı. Aldanmışlık ki, Ardışık mahvoluşlar seansı. Tüm aldanışlarımın bileşkesi Yamalı bir mağlubiyet!
Aşınan zamanların vurgunuyum ben. Gazap üstüne azap giydirilmiş hükmüme.
Gittikçe ufalıyorum ..
Hudutları aşan zihnim sınır dışı ediliyor.
Düşlerimden yırtın libasımı.
Düşüncelerimi dar ağacında ağarlayın.
Fikir sancıdır, ağır bedel ister biliyorum ..
Düşünüyorum: hadi öyleyse Vurun.
Çekin ipimi!
Azrail’e Baş eğersem, aklımla Arami bozarım.
Asra yemin olsun ki,
Haddi aşan hatalardayım.
Niyetsiz bir tevbe kaç günahı silebilirse, o kadarım. Sınır tanımaz bir acziyetin sınırındayım. Aldanışlar uçurumundayım, heyhattt! …
Ayari BOZUK BİR ÖMÜR, KAÇ Ölüme DENK GELİR?
Asra yemin olsun ki,
İnsanlık ziyanda. . .
Iki yol arasında gel-gitlerdeyiz. Ne tam iman, ne tam inkar .. Ölüm Değmemiş yaşamımıza, hakikatin gölgesindeyiz. Sabri ve hakkı merkez edinemeyenleriz. Bir tarağın kırılmış ve AYRILMIŞ dişleriyiz ..
-FE Eyne TEZHEBUN? –
Bu gidiş nereye?
İnşallah SELAMETe.
İnşallah HİDAYETe.
Sırat-I MÜSTAKİMe ..
Ya Rab!
SEN bizlere MERHAMETİNDEN LUTFEYLE!
Lal edilmiş çığlıklarımızın arifesinde haykırmalardayım.
Şükür ki kapsama alanını aşacak yankılarım.
Hadi kesin sesimi!
Susturun içimdeki susmayan beni.
Eyvallah özgürlüğün tene değişine!
Eyvallah!
Haykırıyorum: O halde susturun (!)
Asra yemin olsun ki,
en çok kendime zulmettim!
“Stratejik bulmadılar Düşüncelerimi.
Çağın tuğrasını çektiler, mil niyetine “
- Hangi pranga öfkemizi içimizden söküp atabilir ki?
Aklım başımdan istifa edeli çok oldu. Kaç zamandır ruhuma kinimi üflüyorum.
Karabasanlar kesiyor soluğumu. Içimin boşluklarından İntihara teşebbüs ediyor travmalı tüm duygular.
Katlime ferman, yine “ben” oluyorum.
Üç kuruşluk susuşlarla mevte kadar bozdum misâkımı. Rant sağlama peşinde değilim. Siyasete kurban edecek bir davanın Mensubu hiç değilim.
Yalnızca düş peşindeyim.
Hadi sen de düş peşime …
Bu ipte kaç cambaz oynama kavgasında böyle?!
Yargısız infazlarda nöbet tutuyorum.
Hangi yaramdan sarılıyorsam tekrar Kanıyorum.
Asra yemin olsun ki,
En çok kendime kinim! ..
Kend (t) ime Kustu / rüldü / m
Hüsranların yamacında gezineli dünyaya sataşır oldum.
Bir çığlığa susuyorum. Avaz avaz ayaz oluyorum. Üçüncü çoğul kişiler ünlemlerimi elimden almış olsalar da: Haykiriyorum.
Şimdiki zamanı yaşayanlar telaşa kapılmasınlar! “DİNİ GEÇMİŞ ZAMAN” bir uyarladılar “uzlaşan” tüm fiilleri.
Asra Kasem olsun ki,
Isyanım kendimedir!
Bütün çilemi alt alta toplasam kaç yürek eder? Kaç kahırlık yanmışımdır geçen bunca yılda ben? Bu hesap, kitaba uymaz. Dağıt ve tekrar topla, sağlamasını yap sonra (!)
Isyanım Kavgamın şanındandır. İsyanım gönlümün susmaya razı olamayışındandır. Sus (ma) ve isyankar olma gönlüm (!)
Asra yemin olsun ki,
Aldanış üstüne aldanışlardayım!
Güneşin avuçlarında yakalıyorum yüreğimi. Kendimi arayışlarım uzun metrajda. Bakiyem dibe vurmada.
Ruhsatım yok vakte şükür biçmeye. Aldanış ki, Yakama yapışan Yazgı. Aldanmışlık ki, Ardışık mahvoluşlar seansı. Tüm aldanışlarımın bileşkesi Yamalı bir mağlubiyet!
Aşınan zamanların vurgunuyum ben. Gazap üstüne azap giydirilmiş hükmüme.
Gittikçe ufalıyorum ..
Hudutları aşan zihnim sınır dışı ediliyor.
Düşlerimden yırtın libasımı.
Düşüncelerimi dar ağacında ağarlayın.
Fikir sancıdır, ağır bedel ister biliyorum ..
Düşünüyorum: hadi öyleyse Vurun.
Çekin ipimi!
Azrail’e Baş eğersem, aklımla Arami bozarım.
Asra yemin olsun ki,
Haddi aşan hatalardayım.
Niyetsiz bir tevbe kaç günahı silebilirse, o kadarım. Sınır tanımaz bir acziyetin sınırındayım. Aldanışlar uçurumundayım, heyhattt! …
Ayari BOZUK BİR ÖMÜR, KAÇ Ölüme DENK GELİR?
Asra yemin olsun ki,
İnsanlık ziyanda. . .
Iki yol arasında gel-gitlerdeyiz. Ne tam iman, ne tam inkar .. Ölüm Değmemiş yaşamımıza, hakikatin gölgesindeyiz. Sabri ve hakkı merkez edinemeyenleriz. Bir tarağın kırılmış ve AYRILMIŞ dişleriyiz ..
-FE Eyne TEZHEBUN? –
Bu gidiş nereye?
İnşallah SELAMETe.
İnşallah HİDAYETe.
Sırat-I MÜSTAKİMe ..
Ya Rab!
SEN bizlere MERHAMETİNDEN LUTFEYLE!
Lal edilmiş çığlıklarımızın arifesinde haykırmalardayım.
Şükür ki kapsama alanını aşacak yankılarım.
Hadi kesin sesimi!
Susturun içimdeki susmayan beni.
Eyvallah özgürlüğün tene değişine!
Eyvallah!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder