Anne Kucağı

Şehrin en modern kreşine bebeğiyle birlikte gelen genç kadın, masasının üzerindeki süslü yazıdan müdür olduğu anlaşılan adama:
— Çocuğumu buraya vermek istiyorum, dedi. Duyduğuma göre en bilimsel bakım sizinki imiş.
Müdür bey, hafifçe kasılarak:
— Doğru duymuşsunuz, dedi. Baştan sona her şeyimiz öyledir.
Genç kadın, duyduklarından çok mutlu olmuştu. Bebeği göstererek:
— Bilimsellik gerçekten de güzel şey, dedi. Bu haylazı uslandırır inşallah.
Müdür bey, annesinin kucağında kıpırdanan yavruya göz gezdirip:
— Kız herhalde, öyle değil mi? dedi. Yaşı da bir buçuk iki olmalı.
Kadın:
— Evet evet, tam üstüne bastınız, diye atıldı. Akıllanmaya başladığı için fazla ilgi bekliyor. Sosyal bir insan olduğum için eve bağlanmak mahvetti beni.
Müdür, bazı evraklar çıkartarak

— Anlaşmayı aylık dönemler hâlinde yapıyoruz, dedi. Bu daha bilimsel oluyor. Ücreti de peşin vermeli ve kâğıtta yazılan şartları kabul etmelisiniz.
Genç kadın, adamın uzattığı kâğıdı inceleyip:
— Para önemli değil, dedi. Hemen takdim ederim. Fakat en alt satırı anlamadım.
Adam, koltuğundan doğrularak:
— Haa!... Evet, o çok önemli, dedi. Bir giyim eşyanızı istiyoruz. Kazak veya hırkanız olabilir.
— Hırka mı? diye afalladı kadın. O da nereden çıktı?
Müdür Bey, büyük bir ciddiyetle:
— Sadece bilimsel bir netice efendim, dedi. Sadece bilimsel. Uyurken bebeklere onları örtüyoruz. Anne kucağı gibi oluyor da...