Akıllı insan nefsini hesaba çeken, ölümden sonrasi için çalisan kimsedir..

Akıllı insan nefsini hesaba çeken, ölümden sonrasi için çalisan kimsedir. Aciz, akilsiz insan ise, nefsinin hevasinin pesinde kosan, Allah’tan bos yere temennilerde bulunandir. Az olup yeten, çok olup bosa mesgul edenden daha hayirlidir. Bahtiyar kisi, baskalarinin halinden ders alandir. Kendi daglar gibi ayibini unutup, baskalarinin ayibiyla mesgul olan ise, ne kadar aglasa azdir.

Rasulullah s.a.v. ümmetine böyle mi yapti? O yeryüzüne dogar dogmaz “ümmetim ümmetim!” dedi. Sen onun ümmeti degil misin? Sen de, “mümin kardesim!” desene. Sen de Ümmet-i Muhammed’e aglasana!
Mesud ve bahtiyar olan kisi, baskasinin halinden ibret alan, baskasinin günahina tevbe edendir. Parmaginin hangisini kessen kanar, hangi tirnagini çeksen acir. Senin mümin kardesin, parmagindaki kan gibidir, tirnak gibidir.

 Ayiplamak, giybet etmek yerine; sevmek, afvini dilemek, merhamet etmek ne kadar güzeldir; ne büyük bir nimettir! Bu, insana tevbeyi hatirlatir, mesuliyetini duyurur.

Ümmet-i Muhammed’e merhamet, senin affina sebep olur. Ümmet-i Muhammed’e merhamet edene Allah merhamet eder; gazap edene magfiret etmez.

Yeryüzünde herkes Ümmet-i Muhammed’i yutmaya, eritmeye çalisiyor. Bari sen müslüman kardesine merhamet ve dua et, onun için gözyasi dök. Utanmiyor muyuz ki, Allah Rasulü’nün ümmetine acimiyoruz. Bu hal, kati kalplilikten, Allah’i bilmemekten, tanimamaktan dogar.

Allah ve Rasulü’nü bilen, Allah’a iltica eder, Rasulullah’in ahlâkina uyar. Ey Allah’in Rasulü! Bize merhamet ve sefaat et...
AMİN..
SELAM VE DUA İLE.....