Herkezin bir öyküsü vardır….Şu akıp giden hayatı yaşadığımız mütdetçe…Göz yaşlarını damla damla akıttığıbir hayat yumağı… bir hayat hikayesi…Kim bilir,kimseye söyleyemediğimizkelimelerimizle de saklıdır…hayatımız,Kaldırımlardan yürürken yırtık ayakkabılarımızısakladığımız çoçukluk anılarımız…En sevdiğimiz annemizi kaybederkenkimsenin bilmediği içimizdeki duygularımız…Daha nice kendimizde saklı kör gözlü anılarımız…Kör kuyudur insan,baktığında karanlıkları andıran ışıksızlığı,Hiç ölmeyecekmiş gibi hayata bakış açısı…Hayasızca tavırları ve kimseye söyleyemedigünahlarıyla bir kör kuyudur insan…Bilmem ama, hayat içinde neleri barındırmıyor kikörleri,topalları,kimsesizleri,yetimleri,yitik sevdalıları,şehadet aşıklarını,ne, nezaman,nerde ve kime söylenirse söylensin ama…Ateşe dayanabileceğimiz kadar günah işlemek…Allah’tan çekinerek hayat sürmek…bizim yegane düsturumuz olmalıdır…Ne söylediğin ne kadar önemli ise sen işteO kadarsın…ALLAH’a yakın ol…Kullardan uzak…Gidilecek menzil uzun…Azığın yetermi sana…Bir bak bir düşün…Kentin çıkmaz sokaklarından birçıkış yolu bul kendine…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder